بازبینی حریم قانونی سواحل دریای خزر به سبب تغییرات تراز آب دریا مطالعه نمونه : گیلان

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته منابع طبیعی- محیط زیست دانشگاه تهران

2 دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

3 استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

4 عضو هیاًت علمی مرکز تحقیقات منابع طبیعی دریای خزر

5 دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

در سال‌های اخیر بالا آمدن سطح آب دریای خزر که بخشی از رفتار طبیعی آن است ساختمان‌ها، زمین‌های زراعی و بخش‌های مسکونی و تجاری زیادی را تخریب کرده و یا در معرض تهدید و آب‌گرفتگی قرار داده است. به نظر می‌رسد، دلیل اصلی این خسارات از بین رفتن کارایی حریم قانونی و پیشروی فعالیت‌های انسانی در جهت رو به دریای مناطق ساحلی است. هدف از این مطالعه معرفی حریم مناسب برای بخش جنوبی دریای خزر(استان گیلان) بر اساس ارتفاعات بحرانی آب خزر و نتایج حاصل از ارزیابی آسیب‌پذیری ساحلی نسبت به بالا آمدن سطح آب دریا است. این حریم شامل دو بخش، محدوده حایل عمودی و افقی است. در این مطالعه از روش CVI (شاخص آسیب‌پذیری ساحلی) برای ارزیابی آسیب‌پذیری ساحل نسبت به بالا آمدن سطح آب دریا استفاده شده است. پنج متغیر در قالب دو زیرشاخص(طبیعی و انسان منشأ) در این روش مورد استفاده قرار گرفته است. نقشه نهایی به دست آمده از ارزیابی ساحلی به چهار طبقه با شدت آسیب‌پذیری کم، متوسط، بالا و بسیار بالا بر اساس طبقه‌بندی چارکی ارزش‌های موجود در نقشه نهایی تقسیم شده است. در نهایت متوسط فاصله طبقه بسیار آسیب‌پذیر تا محدوده حایل عمودی در هر دهستان ساحلی به عنوان حد حریم افقی در آن دهستان معرفی شده است.

کلیدواژه‌ها

مجله علمی
دوره 3، شماره 4 - شماره پیاپی 4
بهار و تابستان
فروردین 1390
صفحه 115-136

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار