استادیار شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز
چکیده
در این مقاله، فرآیند تکوین نظام شهرسازی و برنامه‌ریزی فضایی در کشور فرانسه مورد بررسی قرار می‌گیرد. سابقه و رویکرد برنامه‌ریزی فضایی در فرانسه، این کشور را در زمره پیشگامان امر برنامه‌ریزی در مقیاس‌های متنوع محلی، شهری و منطقه‌ای قرار می‌دهد. نگاهی که به ویژه در دهه‌های اخیر به برنامه‌ریزی توسعه کالبدی- فضایی، و نیز پایش اثرات توسعه‌ای در این کشور وجود داشته، نشان دهنده نوعی سیر تکوین و تکامل است. در همین حال، عصاره رهیافت دو سطحی در برنامه‌ریزی که توسعه را در لایة راهبردی تعریف و در لایة اجرایی معنا می‌کند، موجب گردیده تا فرانسه به موفقیتی قابل قبول در دست‌یابی به اهداف توسعه‌ای و در همین حال حفاظت از اراضی طبیعی دست یابد. در پهنه‌های درون شهری نیز، با روی کار آمدن قانون «همبستگی و نوسازی شهری»، بازتعریفی در مفهوم برنامه‌ریزی کاربری اراضی به وقوع پیوسته و سازوکار تهیه و بازنگری «طرح‌های محلی شهرسازی» در یکپارچه‌سازی فرآیند شهرسازی نقشی مؤثر ایفا نموده است
