به کارگیری رویکرد شبکة هم پیوندی در سطح بندی فضاهای سکونت گاهی استان قم برای بهبود برنامه ریزی و آمایش منطقه ای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

2 کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

3 دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف رویکرد مطالعات شبکة شهری هم­پیوندی در توسعة شهری و روستایی، افزودن ابعاد فضایی و مکانی به برنامه­ریزی منطقه­ای است. در این مقاله با مطالعة چارچوب نظری مطالعات شبکة هم­پیوندی، روشی پیشنهادی برای تعیین سلسله‌مراتب و نیز سطح­بندی سکونت‌گاه­ها در سکونت‌گاه­های شهری و روستایی استان قم بررسی شده است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است و جامعة آماری استان قم است. داده‌ها به روش اسنادی و کتابخانه­ای گردآوری و به روش آمار توصیفی ـ تحلیلی تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج بررسی وضع موجود نشان می­دهد در شرایط حاضر شهر قم به عنوان مرکز استان، تنها نقطة جمعیتی است که توان جذب عناصر برتر خدماتی را دارد.. رویکرد جدید معرفی‌شده در این مقاله، سکونتگاه­ها را به روشی دقیق­تر، یعنی توجه به عوامل فضایی ـ کالبدی در چارچوب شبکه سطح‌بندی می‌کند تا مشکلات مرتبط با روش سلسله‌‌مراتبی کاهش یابد و کارآمدی بیشتری ایجاد شود.

کلیدواژه‌ها